Wydatki na żywność stanowiły prawie 60% wydatków ogółem

W 1927 r. przeciętnie rodzina robotnicza liczyła 4,94 osób. Dla porównania średnia liczba osób w gospodarstwach domowych pracowników w 2017 r. wyniosła 3,09.
W 1927 r. w rodzinach robotniczych wydatki na zakup żywności stanowiły 59,7% wszystkich wydatków, a obecnie gospodarstwo domowe przeznacza na żywność i napoje bezalkoholowe 23% wszystkich wydatków.

Ziemniaki były zdecydowanie bardziej popularne

Znacznie większą popularnością niż obecnie cieszyły się w Polsce ziemianki – zasadzono je na obszarze 2,2 mln ha (12% gruntów ornych). W 2017 r. powierzchnia upraw ziemniaka wyniosła 321 tys. ha (zaledwie 2,4% gruntów ornych).

Ponad tysiąc gorzelni

Przemysł spożywczy był jednym z podstawowych działów przetwórstwa przemysłowego w Polsce. W 1922 r. działało 1202 gorzelni zatrudniających ponad 7 tys. osób i produkujących ponad 88 mln litrów spirytusu.

Hiperinflacja połykała wynagrodzenia

W styczniu 1923 r. dzienne wynagrodzenie rzemieślnika w Warszawie stanowiło równowartość 6,6 kg chleba bądź 12,7 l mleka lub 0,6 kg masła lub 1,9 kg wołowiny lub 72,6 kg ziemniaków. Z wydawaniem pieniędzy należało się spieszyć, gdyż panowała hiperinflacja i za miesiąc to samo dzienne wynagrodzenie wystarczało już tylko na zakup 4,2 kg chleba, 7,4 l mleka, 1,3 kg wołowiny lub 29,4 kg ziemniaków.

Wołowina podstawowym mięsem w żywieniu

W 1927 r. najczęściej spożywanym mięsem w rodzinach robotniczych była wołowina, która stanowiła 2/3 konsumowanego mięsa ogółem. Jedna osoba rocznie spożywała 12,3 kg wołowiny, 4,4 kg wieprzowiny i tylko 0,3 kg drobiu. Obecnie drób stanowi podstawę wyboru mięs do konsumpcji i jedna osoba spożywa rocznie 16,8 kg mięsa drobiowego, 14,0 kg wieprzowiny i zaledwie ok. 1 kg wołowiny.

Pogłowie koni ponad 17 razy większe niż obecnie

Po odzyskaniu niepodległości pogłowie koni wynosiło 3,2 mln sztuk (1921 r.). To aż 17 razy więcej niż w 2017 r.

Na polach królowało żyto

Tuż po I wojnie światowej najważniejszą uprawą było żyto. Powierzchnia upraw w sezonie 1921/1922 wyniosła 4,5 mln ha – tj. 25% powierzchni gruntów ornych w Polsce. Obecnie najbardziej popularna pszenica plasowała się wówczas na czwartym miejscu z areałem nieco pow. 1 mln ha.

Blisko 250 browarów

Na początku lat dwudziestych działało 247 browarów, zatrudniających 6,3 tys. osób, produkujących 1,84 mln hl piwa. Dla porównania – obecna produkcja piwa w Polsce to ok. 40 mln hl.

Cukrownie zatrudniały 36 tys. osób

Cukrownie i rafinerie cukru były gałęzią przemysłu spożywczego zatrudniającą w 70 zakładach najwięcej osób w Polsce - aż 36 tys.. Produkcja cukru surowego (w sezonie 1922/1923) wyniosła 315 tys. t., natomiast w 2017 r. osiemnaście zakładów, zatrudniających 3,3 tys. osób wyprodukowało 2,3 mln t cukru białego.

Żyto o 35% tańsze od pszenicy

W drugiej połowie 1922 r. średnia cena zbytu żyta była o 35% niższa od ceny pszenicy. W styczniu 1923 r. rolnik, aby kupić jedną krowę musiał sprzedać 1,4 t. żyta. Dziś na ten sam zakup potrzebuje sprzedać 5,5 t. żyta.

Najwięcej przeznaczano na pieczywo i mąkę

W strukturze wydatków na żywność dominowały wydatki na pieczywo i mąkę (31,2 proc. wszystkich wydatków na ten cel), następnie na mięso i ryby (16,3 proc. wydatków na żywność), a w trzeciej kolejności na tłuszcze (bez masła, 11 proc.). Wydatki na mleko to 8 proc., na ziemniaki i cukier po 6 proc.

Chleb i ziemniaki podstawą diety

W 1927 r. jedna osoba w rodzinach robotniczych spożywała 104 kg chleba i 175 kg ziemniaków rocznie. Współcześnie jest to ok. 40 kg pieczywa i 38 kg ziemniaków. Większe było również spożycie mleka pitnego – 52 l. rocznie na osobę, podczas gdy w 2017 r. było to 36 litrów.